De grens over naar Lesotho

We nemen de korte route via Qacha’s Nek naar Lesotho

In het begin is het een goede weg, maar op een gegeven moment gaat de weg over in weer zo’n weg die je niet verwacht, later wordt het alleen maar erger….
Om uiteindelijk op een pad terecht te komen wat steeds smaller wordt… We zien een poort in de verte, als we daar maar dóór kunnen! Gelukkig lukt dat, opgelucht gaan we verder, je zal maar terug moeten.
De rit duurt lang en de weg steeds minder te berijden én het wordt steeds donkerder…
Het ergste moet nog komen, de weg gaat over in een pad en is nét breed genoeg voor de camper, die af en toe dan ook vervaarlijk overhelt. En dan kom je ook nog een bord tegen welke aangeeft dat je niet harder dan 60 km/h mag rijden! Hoe verzin je het…


Uiteindelijk bereiken we de grens, tot onze opluchting is de grenspost nog open, hij sluit om 20.00u, we zijn net op tijd, anders zouden we moeten wachten tot 07.00u.
Als de grensformaliteiten zijn afgerond is het helemaal donker en heeft het geen zin om nog een camping te zoeken, dus zijn we alwéér aangewezen op een hotel.
We hebben nog niets gegeten en best wel trek na de moeizame rit, maar we hebben genoeg in de camper en ik maak een paar boterhammen klaar, die met genoegen naar binnen worden gewerkt.
Na een goede nachtrust zetten we ons aan het ontbijt, het is druk in de ontbijtruimte, we zijn niet de enigen die genieten van een goed ontbijt, veel zakenlui, te oordelen aan de kleding die men draagt.
We laten het ons goed smaken.

Na dit verkwikkende uurtje trekken weer verder Lesotho in