Marokko

Als we vertellen dat we regelmatig naar Marokko gaan, worden we met verbazing aangekeken..
”Marokko? Dáár zou ik nooit naar toegaan.” of :”Daar heb ik nou nooit aan gedacht.”
En ook: ”Wat heb je daar nou te zoeken, je kunt net zo goed naar Rotterdam gaan.”
Wij weten inmiddels beter en komen er graag.

Vertel ik het tegen iemand die uit Marokko komt, dan is die aangenaam verrast.
Ik moet zeggen dat we in Marokko heel gastvrij zijn ontvangen, we hebben daar fijne tijden meegemaakt, het is niet voor niets dat we daar nu al vier keer zijn geweest.
En als je de taal een heel klein beetje machtig bent en je begint met
” مرحبا ” of ” سلام عليكم ” en iemand bedankt met ” شكرا ” respectievelijk ”hallo” en ”vrede zij u” en ”dank”
dan is het ijs snel gebroken

Zo  zijn we de 1e keer in Agadir geweest.
Nou is Agadir niet echt representatief  voor Marokko
Dat kwamen we te weten door de uitstapjes die we maakten vanuit Agadir, daarvandaan bezochten we Tarroudant en Essaouria, dat deed ons besluiten vaker naar Marokko te gaan.

Onze  bezoeken aan Marokko beginnen altijd  in Marrakesh.
Het is een heksenketel, smalle straatjes, een kakafonie van geluiden, een drukte van jewelste, 
Mensen, ezels, auto’s, scooters, fietsers, iedereen wurmt zich door de vaak smalle straatjes.

We verbleven daar 2 dagen in een gezellige riad, met een dakterras, waarvandaan we uitzicht hadden over de stad.

   
Uiteraard bezochten we het beroemde plein  Djemaa el Fna, op zich een hele belevenis, destijds alleen bevolkt door kooplui, goochelaars, acrobaten en ander kunstzinnig volk, nu word je overspoeld door vluchtelingen die je van alles aan willen smeren, van papieren zakdoekjes tot  I-phones, zonnebrillen en wat maar enigszins verkoopbaar is.
’s avonds wordt het plein omgetoverd tot één groot restaurant, bestaande uit een keur aan eettentjes, waar je heel goed kunt eten.
Na Marrakesh trekken we verder door.. Hoe we dat doen?

   

We huren een auto, waarmee we dan door het land trekken.

Binnenkort meer over Marokko