Sinaï

Egypte, een mooi land, vol met tegenstellingen

 

• We wilden eens naar Egypte, we vinden na lang zoeken op internet een ludieke lodge, wij willen immers reizen, ver van de gebruikelijke manier van vakantie vieren en dit is het ultieme plekje, gelegen aan de Golf van Akaba in de buurt van Nuweiba.
  De logde werd gerund door twee Belgische dames die daar in een klein dorpje een heerlijke plaats hadden verworven, later bleek dat het handhaven van dat idyllische plekje heel veel moeite kostte.
  Maar voor we dat wisten genoten we van een heerlijke vakantie

Elke dag begint met een oproep tot gebed, daar werden we de eerste ochtend ruw mee geconfronteerd.
ik werd wakker van mijn vrouw die naast haar bed lag en ik hoorde de reden waarom, een schorre  stem schalde uit een luidspreker die in de richting van de lodge was geplaatst, willen ze de vakantiegangers bekeren?
Geeft allemaal niets maar om dat nu om 5 uur in de morgen te doen is wel erg vroeg.

Maar gelukkig vallen we weer in slaap, als je dan wakker wordt begint de dag met een uitstekend ontbijt, op het menu staan o.a. pannenkoeken die ’s morgens vroeg met zorg worden bereid.

Het verblijf was geheel in Bedoeienenstijl opgezet en ligt vlakbij de plaats waar volgens de overlevering Mozes de doorsteek heeft gemaakt om aan de Egyptenaren te ontkomen. Er zijn dan ook resten gevonden van de strijdwagens van de Egyptenaren, die er op duiden dat de doorgang daar heeft plaats gevonden.

De lodge had ook een schooltje, een Engelse onderwijzer gaf les aan de kinderen uit het dorpje.
Elke dag werden we onthaald op een prachtige zonsopgang, waarbij we aan de overkant van de golf de kust van Saudi Arabië konden zien. Er gaat het verhaal dat er ooit iemand was overgestoken naar Saudi Arabië, van de man is niets meer vernomen.
Numery, de kok wist elke dag de heerlijkste gerechten voor te zetten, met ingrediënten uit eigen tuin.
Kortom kwamen we niets tekort en genoten we van het verblijf.

Op een dag zag ik in heel in de verte een donkere lucht en ik voelde me geroepen om de mensen te waarschuwen voor een naderend noodweer. Ik adviseerde om de tentdoeken en andere materialen veilig te stellen, doch men geloofde me niet: ”Het regent hier nóóit” was het antwoord en wat ik ook zei, men ging geen voorbereidingen treffen voor het naderende noodweer.
Tja, het noodweer kwam ineens toch opzetten en toen moest alles ineens worden vastgezet, zeilen over de verblijven die slechts een rieten dak hadden, de tent moest verankerd worden om te voorkomen dat die weg zou waaien en het regende pijpenstelen.

’s avonds werd er zo af en toe gefeest en gedanst met mensen uit het dorp, ogenschijnlijk was alles pais en vree, maar onderhuids broeide er wat, het dorpshoofd, Hassan was, zoals achteraf bleek eigenlijk helemaal niet gelukkig met de lodge die beheerd werd door twee vrouwen, later heeft dat tot heftige toestanden geleid die het einde inluidde van de lodge.
Heel erg jammer want het was zo’n prachtig iniatief en heel mooi opgezet.

Een van de hoogtepunten was een tweedaagse tocht met een jeep door de Sinaï, deze tocht maakten we samen met twee Belgische medereizigers en ik kan je wel zeggen dat dat een prachtige ervaring was.
Ali, de gids liet ons de mooiste plekken zien.

We overnachtten in de woestijn, Ali zocht een plek naast een rots die de warmte van overdag vasthield.